Amerikalilar ve israilliler neden farklı görüşte

Cook-Steve-dış politika köşe yazarı

Yazar: Foreign Policy'de köşe yazarı ve Dış İlişkiler Konseyi'nde Eni Enrico Mattei Orta Doğu ve Afrika çalışmaları kıdemli üyesi Steven A. Cook .

ABD Savunma Bakanı Lloyd Austin (sağda), 25 Haziran'da Washington'daki Pentagon'da İsrail Savunma Bakanı Yoav Gallant (solda) ile bir araya geldi.

İsrail Başbakanı Benjamin Netanyahu, 7 Ekim 2023'te Hamas'ın İsrail'e saldırmasından sonraki ilk açıklamasında şunları söyledi : İsrail Savunma Kuvvetleri (IDF) "Hamas'ın yeteneklerini yok etmek için derhal tüm gücünü kullanacak. Onları yok edeceğiz ve İsrail Devleti'ne ve vatandaşlarına dayattıkları bu karanlık günün intikamını zorla alacağız."

Bu, Hamas'ı yok etmenin imkansızlığı hakkında bir yorum akışına yol açan bir açıklamaydı. İsrail lideri ve danışmanları açıkça aynı fikirde değiller. Bunu, 13 Temmuz'da İsrail'in Hamas askeri komutanı Muhammed Deif'i vurarak kanıtladılar. 7 Ekim operasyonunun duyurusu onun adıyla yayınlanmıştı ve Han Yunus'taki yardımcısı Rafaa Salameh'i. (İsrailli yetkililer bu hafta ölümlerini doğruladılar .)

Daha sonra İsrailliler, görünüşe göre Hamas'ın Katar merkezli siyasi ofisinin lideri İsmail Haniye'ye odaklandılar ve onu Çarşamba günü kaldığı Tahran'daki binaya yerleştirilen bir bombayla öldürdüler . İki Hamas liderinin öldürülmesi arasında İsrailliler, Yemen'deki Husi kontrolündeki Hudeyde limanının bir bölümünü yerle bir ettiler ve Hizbullah lideri Hasan Nasrallah'ın askeri danışmanı Fuad Şükr'ü öldürdüler. Doğrulanmamış raporlar, İran'ın İslam Devrim Muhafızları Ordusu'ndan (IRGC) bir komutanın Haniye'nin ölümünden kısa bir süre sonra Suriye'de öldürüldüğünü gösteriyor.

İsrail'in Rehineleri Geri Alma Şansı Azalıyor

Çoğu İsrailli, generaller de dahil olmak üzere bir anlaşma istiyor. Netanyahu değil.

Tarafından desteklenmektedir

Tüm bu şiddet İsrail'in nihai oyununu, yani zaferi güçlendiriyor. En azından İsrail teorisine göre, Hamas liderlerinin geçmişteki suikastları örgütü çökertmemiş olsa bile. Bunun yerine, suikaste uğrayan bir lider başkasıyla değiştirilir. Yine de, Deif ve Salameh'e yapılan saldırıdan sonra düzenlediği basın toplantısında Netanyahu, Hamas'ın çatladığını ve zayıfladığını vurguladı .

Bu, ülkenin güvenliğini sağlamanın ve rehineleri eve getirmenin en iyi yolunun Hamas'ı savaş alanında yenmek olduğu şeklindeki resmi İsrail görüşünün bir teyidiydi. Netanyahu bu konuda netti ve bu uzun savaş aylarında defalarca, en son ABD Kongresi'nin ortak oturumunda yaptığı konuşmada, İsrail'in savaş hedeflerinden vazgeçmeyeceğini ilan etti. ABD Başkan Yardımcısı Kamala Harris'in, Demokratların olası başkan adayının, savaşı sona erdirme sözlerini dikkate almak yerine,

İsrail liderliği şunu söylüyor: "Biz de savaşın sona ermesini istiyoruz. Ama bizim şartlarımız ve zaman çizelgemizle. Sizin değil."

Bu yüzden ateşkes asla yakın değildi. Aslında, tüm bu aylarca süren müzakereler bir hileydi.

İsrailliler, Hamas'ın liderliği bozulmadan mücadeleden çekilme niyetinde değildi ve Hamas (grubun Gazze lideri Yahya Sinwar) ise, İsrail'i uluslararası itibarına zarar veren ( bunu Trump times röportajında teyit ediyor berbat bir pr yönetimi) bir çatışmaya sürükleyerek savaşı kazandığına inanıyordu . Amerikalılar oyuna getirildi. Görüşmelerde ateşkes isteyen tek taraf onlardı. Katarlılar içinse görüşmelerin sonucu, arabulucu olmaktan ve böylece Amerika Birleşik Devletleri'ne hizmet etmekten daha az önemliydi; bu, Körfez içi siyasetin rekabetçi dünyasında her zaman bir kazançtır.

Ancak asıl soru şu: Bundan sonra ne olacak?

Netanyahu'nun Çarşamba günü İsraillilere yaptığı, İsrail'i tehdit eden herkesin ağır bir bedel ödeyeceği yönündeki saldırgan televizyon açıklamasına rağmen, o zar atıyor. IDF, Hamas'ı devirebilir ancak İsrail'in güvenlik durumunu gerçekten iyileştiremeyebilir. Dikkat çekici hikaye, 2020'nin başlarında Bağdat Uluslararası Havaalanı yakınlarında bir drone saldırısında öldürülen IRGC'nin Kudüs Gücü'nün başı olan Kasım Süleymani'nin ABD tarafından suikasta uğraması. Çok az kişi onun ölümüne üzülüyor ancak ölümü İran'ın "direniş ekseni"nin yıkıcı etkisini önemli ölçüde azalttı.

İsrail'in muhteşem suikastları ve askeri hüner gösterilerinin düşmanlarını korkutması mümkün olabilir, ancak kesin olarak bilemez. İddiaya göre, İsrail askeri istihbaratı, İran'ın Nisan ayında Şam'da iki üst düzey IRGC subayının suikastına yanıt olarak saldırmayacağına inanıyordu. Yanılıyorlardı. Elbette, Haniyeh'in öldürülmesi -yeni İran cumhurbaşkanının göreve başlamasının ardından Tahran'ın kalbinde- İran liderleri için riskleri artırıyor, İsrail'e önemli bir şekilde yanıt vermezlerse ölümcül derecede zayıf görünecekler.

Aslında, tırmanıştan kaçınmanın bir yolu yok gibi görünüyor. İran'ın yüce lideri Ayetullah Ali Hamaney, Haniye'nin ölümünün intikamını hemen almaya yemin etti ve İsrail'e bir saldırı emri verdiğine inanılıyor. Tahran'ın tepkisi neredeyse kesinlikle büyük olmak zorunda. Ancak İran'ın misillemesi İsraillileri öldürürse veya kritik İsrail altyapısına veya askeri tesislerine zarar verirse, İsrail kendisine verilen zararı aşacak şekilde yanıt vermek zorunda hissedecektir. Bölgesel çatışmanın halihazırda devam etmesinin ve yoğunlaşmasının nedeni budur.

İsrailliler, Netanyahu'nun Washington'da yaptığı gibi, savaşı sona erdirmenin en iyi yolunun Birleşik Devletler ve İsrail'in ortak tehditlere karşı birlik olması olduğunu savunuyor. Bu, farklı bir gerçeği maskeleyen bir alkışlama çizgisi. Kesin taahhütler ve İsrail'in arkasında olma konusundaki tüm konuşmalara rağmen, ABD ve İsrail liderleri çatışmayı aynı şekilde görmüyor. İsrailliler için, varoluşsal bir şey. Sonuç olarak, İsrail hükümeti savaşı kendi lehine bitirmek için risk almaya istekli (ancak birçok İsrailli hükümetle aynı fikirde değil ve rehineleri ailelerine geri verecek bir ateşkesi destekliyor).

Öte yandan ABD yetkilileri, sonuna kadar mücadele etmenin faydadan çok zarar getireceğine, daha fazla sivil kaybına yol açacağına, bölgede daha fazla insanı radikalleştireceğine ve bölgesel entegrasyon gibi ABD hedeflerini riske atacağına inanıyor. Bu nedenle, tarafların tüm teşvikleri tam tersini yapmak olsa bile, gerilimi azaltmayı amaçlayan diplomatik çözümler aramayı tercih ediyorlar.

Devamını oku

İranlılar, Hamas'ın siyasi lideri İsmail Haniye için 1 Ağustos'ta Tahran'da düzenlenen cenaze törenine katıldı.

İsrail Kendini Daha Güvenli Hale Mi Getiriyor?

İsrail Hava Kuvvetleri'ne ait bir savaş uçağı, İsrail askerleri ile Hizbullah savaşçıları arasında devam eden sınır ötesi çatışmalar sırasında İsrail'in kuzeyi ile güney Lübnan arasındaki sınır bölgesi üzerinde uçuyor.

Üst Düzey Suikastlar İran ve İsrail'i Savaşın Eşiğine Getiriyor

Hizbullah mensupları, Lübnan'ın Ayta el-Şab kentinde savaşçı arkadaşlarının cenazelerine katılıyor.

Hizbullah Savaşı İsrail'in On Yıllardır Karşılaşacağı En Büyük Zorluk Olacak

İki ülkenin tehdit algıları arasındaki uyumsuzluk, ABD-İsrail güvenlik ilişkisindeki bir gerginliği vurgular (bu, ABD'yi resmen İsrail'in savunmasına gelmeye mecbur etmez): İsrailliler askeri hedeflerini gerçekleştirmek için maksimum manevra kabiliyeti ister ve başları derde girerse süvarilerin geleceğine dair güvence isterler. Herkesin Hizbullah'ın roketleri ve İran'ın füze kuvvetleri hakkında bildikleri göz önüne alındığında, İsrailliler çok rahat bir şekilde sorun yaşayabilir. Bu, İsrail'in kendi iyi gelişmiş ancak yalnızca kısmen yeterli hava savunma sistemini tamamlayacak olan Akdeniz'deki ABD donanma gemilerinin benzersiz yeteneklerini de içerecektir.

Bu, İsraillilerin Washington'ı kasıtlı olarak savaşa sürüklemeye çalıştıkları anlamına gelmiyor, İsrail'in bazı muhaliflerinin öne sürdüğü gibi. Aksine, güvenlik ilişkisinin gayrı resmi doğasının -ABD-İsrail bağları etrafındaki son derece duygusal politikalarla iç içe geçmiş olması nedeniyle- İsraillileri kumar oynamaya ve tırmanma riskini almaya nasıl teşvik ettiğini vurgulamaktır. Netanyahu ve danışmanları, bir dizi siyasi, tarihi ve ahlaki nedenden ötürü, bir ABD başkanının İsrail'in yardımına gelmek zorunda hissedeceğini biliyorlar